Praca w grupach lub parach
CZTERY PRAKTYKI
DYDAKTYCZNE →
Praca w grupach
lub parach
Korelacje przedmiotowe:
wszystkie przedmioty
Praktyka ta rozwija niejako meta-kompetencję WSPÓŁPRACĘ, która przejawia się we wszystkich wiązkach KPI. Umożliwia naukę funkcjonowania osoby w grupie, ale też naukę różnych grup, sposobów myślenia, modeli mentalnych, reakcji na sukces czy porażkę, itp. Praktyka jest odpowiedzią na rekomendacje z wszelkich badań edukacyjnych – uczymy się przez wymianę myśli, dyskutując, konfrontując, przyjmując inny punkt widzenia. Stosując pracę w parach, decydujemy się, by była ona nieodłącznym elementem naszej lekcji. Musimy tak planować zacięcia, aby zapewnić uczniów możliwość uczenia się od drugiej osoby/grupy.
Praca w parach zapewnia (między innymi):
- kształtowanie wszystkich wiązek KPI,
- budowę relacji uczniów w klasie oraz z nauczycielem,
- pomoc w wypracowaniu zasad dobrej komunikacji,
- kształtowanie umiejętności podejmowania decyzji w grupie,
- efektywne uczenie się,
- naukę samodzielności, pracy bez interwencji nauczyciela.
Najczęstsze mity pracy w parach/grupie:
- praca tą praktyką zabiera czas, nie zdążę zrealizować podstawy programowej – nie, na pewno praktyka wymaga inne organizacji pracy, innych metod, ale jest jedną z najefektywniejszych form uczenia się uczniów;
- podział klasy na pary/grupy oznacza już uczenie się uczniów – nie, to odpowiednie zdanie edukacyjne zapewniające dialog i wspólne poszukiwanie wiedzy/rozwiązania zapewnia uczenie się;
- stałe pary/grupy są korzystniejsze - nie, chociaż na pewno ten sposób pomaga w organizacji lekcji, nie zapewnia po dłuższym czasie nowej wymiany myśli, konfrontowania się z innym sposobem pracy itp.;
- podział uczniów wg zdolności – nie, każdy uczeń powinien mieć możliwości rozwoju i uczenia się, uczymy się również odpowiadając na pytania kogoś, kto czegoś nie wie;
- przypisywanie ról/zadań w grupie wg zdolności – na pewno jest to dobry sposób, ale musimy dbać o rozwój każdego ucznia, więc powinniśmy również zachęcać do np. liderowania osoby, które takich predyspozycji nie wykazują.
Wyzwanie dla nauczycieli – osoby dorosłe uczą również swoją postawą, jeśli nauczyciel nie słucha uczniów, nie respektuje ich potrzeb, nie szuka konsensusu i nie uwspólnia rozumienia klasy, nie modeluje dobrej pracy w parach i w grupie. Prowadząc lekcję jestem w grupie, pracując z całym gronem pedagogicznym też jestem w grupie. Nasza postawa staje się wzorem pracy dla uczniów.
Webinarium
Nagranie z webinarium na temat pracy w grupach lub parach.